حجاب در قرآن

در پاسخ به مطالب ذیل توجه کنید :
1- اصل قانون حجاب اسلامى، از ضروریات فقه، بلکه از ضروریات دین مبین اسلام است و هیچ مسلمانى نمى تواند در آن تردید کند؛ زیرا هم قرآن مجید به آن تصریح کرده است و هم روایات بسیارى بر وجوب آن گواهى مى دهند. به همین جهت، فقیهان شیعه و سنى به اتفاق، به آن فتوا داده اند.
البته مراد ما از حجاب، مطلق پوشش خاص مورد نظر دین است؛ نه معناى اصطلاحى آن که به معناى پرده، حاجب، پوشیدن و پنهان کردن و منع از وصول باشد. ر.ک: راغب اصفهانى، المفردات فى غرائب القرآن.
2- وجوب حجاب اسلامى براى خانم ها، داراى دو آیه صریح مى باشد؛ یکى در سوره نور که در آن از واژه «خُمُر» استفاده شده است : «وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى جُیُوبِهِنَّ» و دیگرى در سوره احزاب، آیه 59 که واژه «جلباب» در آن استعمال شده است :«یا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلاَبِیبِهِنَّ ذلِکَ أَدْنى أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِیماً».
در آیه اول، «خُمُر» جمع «خمار» و به معناى روسرى و سرپوش است همان، ص 159؛ مجمع البیان، ص 217.
«جیوب» نیز از واژه «جیب» به معناى قلب و سینه و گریبان است. مجمع البیان، ص 217.خداوند در این آیه، پوشش بانوان را به دو شکل گسترش مى دهد؛ یکى پوشیدگى سر و گردن و دیگرى پوشاندن زینت ها.