امان از روزی که نفس، انسان را ببلعد
دیدم و نوشتم |
يكشنبه, ۱۳ اسفند ۱۳۹۱، ۰۳:۵۸ ب.ظ |
۰ نظر
امان از روزی که نفس، انسان را ببلعد آن موقع است که انسان خودش را در عالم محور قرار می‌دهد و در نقطه مقابل توحید قرار می‌گیرد و در اینجاست که انسان تورم خیالی پیدا می‌کند و همه چیز را فدای من اش می‌کند و برای رسیدن به منیت به هر وسیله ای تمسک پیدا می‌کند (هدف وسیله را توجیه می‌کند) در حالی که توحید یعنی همه چیز را فدای حضرت حق کردن است
