بهترین عمل در ماه رجب چیست؟

ماه رجب اولین ماه از ماه های حرام (ماه های حرام عبارتند از : رجب،ذی القعده،ذی الحجه،محرم) و ماه خدا و هنگام عبادت و دعا و استغفار است و رحمت الهی در این ماه در حال ریزش و نزول است به همین جهت این ماه را رجب الاصب گویند،چون صب به معنای ریختن است .پس لیله الرغاب شرافت و ارزش شب جمعه و ماه رجب هر دو را در خود جمع نموده پس ارزشی دو چندان دارد . کلمة رغائب جمع رغیبه به معنای چیزی که مورد رغبت و میل است و نیز به معنای عطا و بخشش فراوان می باشند. بنابر بر معنای اول لیله الرغائب یعنی شبی که میل و توجه به عبادت و بندگی در آن فراوان است و بندگان خوب و شایسته خداوند در این شب تمایل زیادی به رفتن به در خانه خداوند و ارتباط و انس با معبود خویش دارند. بنابر معنای دوم لیله الرغاب یعنی شبی که در آن عطاء و بخشش خداوند فراوان است و بندگان مخلص خداوند با رو آوردن به بارگاه قدس ربوبی و خاکساری در برابر عظمت حق،شایسته دریافت انعام وعطاوبخشش بی کرانه حق می گردند . معنای و وجه نامگذاری ایام البیض:روزهای 13و14و15 از هر ماه را ایام البیض می نامند و دربارهْ علت نامگذاری آن دو مطلب گفته شده است: الف: چون شب های این سه روز،دراثر کامل بودن و درخشندگی ماه،روشن و سفید است،روزهای این سه شب را ایام البیض یعنی روزهای سفید نامیده اند و در واقع یعنی روزهایی که شب هایی سفید و نورانی و درخشان دارد ‌‌ ب: در روایتی از پیامبر بزرگوار اسلام (ص) آمده است: وقتی حضرت آدم (ع) دچار آن خطا که ترک اولی بود گردید،بدنش سیاه شد. سپس به دلش الهام گردید که این سه روز یعنی روزهای 13و14و15 را روزه بگیرد . هر روز از این سه روز را که روزه گرفت،یک قسمت از بدنش سفید گردید،یعنی پس از سه روز تمام بدنش سفید گشت،به همین علت به این سه روز،روزهای سفید گفته شد. 
در اعمال ماه رجب یکی اینکه در روز جمعه چهار رکعت نماز خوانده شود که در هر رکعت بعد از حمد آیه الکرسی هفت بار و توحید پنج بارتکرار گردد. و از کارهاى مهم و شایسته در ماه رجب، کمک به مستمندان است. امام صادق(علیه السلام) از پدران گرامیش از امام على(علیه السلام) نقل مى کند که آن حضرت فرمود:...هرکس به خاطر خدا در ماه رجب صدقه بدهد، خداوند وى را آنچنان اکرام فرماید که نه چشمى دیده و نه گوشى شنیده و نه بر قلب انسانى خطور کرده باشد. 
از مجموعه اعمال وارد شده در این ماه ،بر می آید که استغفار وباز نگری در اعمال خود از بهترین اعمال است.

برای اطلاع کامل از اعمال ماه رجب به مفاتیح راجعه فرمایید.

دیدار اقشار مختلف مردم با رهبر انقلاب

حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح امروز (چهارشنبه) در دیدار هزاران نفر از قشرهای مختلف مردم، با توصیه به آحاد ملت بخصوص جوانان برای بهره گیری از ظرفیت عمیق و انسان ساز ماه معطر رجب، انتخابات 24 خرداد را آزمون افتخارآمیز دیگری برای ملت ایران دانستند و با تبیین «اهداف متضاد ملت و دشمنان ملت در این انتخابات» تأکید کردند: مردم برای تحقق اهداف خود و ناکام ماندن دشمن، با حضور پرشور و گرم در انتخابات، از میان نامزدهایی که شورای نگهبان براساس معیارهای قانون معرفی می کند، انسانی شایسته، وارسته، مؤمن، انقلابی، «اهل استقامت و عزم و ایستادگی» و برخوردار از همت جهادی را انتخاب کنند که بتواند بهتر از دیگر نامزدها، بار سنگین عزت و پیشرفت کشور را به دوش بکشد و به جلو ببرد.

ناگفته هایی از حرم شهدای گمنام کهف الشهدا/گزارش تصویری اختصاصی راسخون

ناگفته هایی از حرم شهدای گمنام کهف الشهدا

 

 

به گزارش خبرگزاری راسخون به نقل از رجا نیوز : در سال 86 عده ای از جوانان مومن خیابان ولنجک با هماهنگی بنیاد حفظ و نشر آثار دفاع مقدس تصمیم می گیرند در مکانی که قبلا در نظر گرفته‌اند، 5 شهید گمنام را دفن کنند. برای اینکه آن زمین را از آلودگی ها پاکسازی کنند، برنامه چله خوانی زیارت عاشورا را برپا می کنند. برخی از اهالی محل از کار تعجب می کنند و پیگیر موضوع می شوند.

برخی وقتی متوجه ماجرا می شوند به خاکسپاری شهدا اعتراض می کنند، ولی جوانان بر کار خود اصرار می کنند. این کشمکش ها به حدی می رسد که سردار باقرزاده (رییس بنیاد حفظ و نشر آثار دفاع مقدس) نیز وارد ماجرا می شود.

با هماهنگی سردار باقرزاده اهالی معترض به تدفین شهدا و جوانان در حسینیه محل جلسه ای را برگزار می کنند. گفت و شنودهای نتیجه ای به دست نمی دهد. در نهایت سردار باقرزاده به قرآن متوسل می شود و آیه 16 سوره کهف در مقابل چشمانش پدیدار می شود: (وبه آنها گفتیم هنگامی که از آنان و آنچه جز خدا مپرستند کناره گیری کردید، به غار پناه برید، که پروردگارتان سایه رحمتش را بر شما میگستراند و در این امر آرامشی برای شما فراهم میسازد

.) .

با پرس وجو به غاری مخروبه می رسند که مربوط به موسسه زلزله نگاری بوده و در بالای خیابان البرز 2 قرار داشته است. انگار همه چیز جور شده بود. غار و اصحاب غار آماده بودند تا در آنجا آرام بگیرند

.

و اما کهف... 

در انتهای بلوار دانشجو خیابان ولنجک، به راحتی می توان نام بزرگ کهف الشهدا را که بر روی کانکس نصب شده، دید. جاده منتهی به کهف الشهدا خاکی است و برای زائرین مشکل آفرین.

در مسیر دو زوج جوان در حال پایین آمدن هستند. انگار این غار زائرین ثابتی نیز دارد. قسمت ورودی مزار سنگ فرش شده و دو تابلوی زیارت شهدا و زیارت وارث در ورودی قرار دارد.

و در سردر مزار شهدا آیه 16 سوره کهف به چشم می آید و یاد بودی نیز کنار در ورودی از طرف بنیاد حفظ و نشر آثار به جای مانده است..

کسانی که با پدر و مادرشان زندگی میکنند و نمیدانند یا می دانند که درآمد پدر از راه حرام است . گناه آنها چیست که باید برکت از زندگی شان برود و اثرات سوء گریبان آنها را بگیرد ؟

از شرایط گناه اختیار بر ارتکاب است یعنی من به اختیار خودم مرتکب گناه بشوم . لذا اگر کسی مضطر بود و اضطرار پیدا کرد مثلا از گرسنگی دارد می میرد می تواند گوشت مردار بخورد و حرمت آن از بین می رود . این سوال را زیاد از من می کنند مثلا خانم هایی که می گویند : شوهرانشان اهل خمس نیستند و می دانند زندگی شوهرشان با ربا می گذرد من چکار کنم ؟ آیا طلاق بگیرم ؟ در این جور موارد خانواده وظیفه شان در حد امر به معروف و نهی از منکر است یعنی فقط بگویند ولی وقتی بچه از خانه بیرون میرود ، وظیفه دارد که از درآمد خودش استفاده کند . تربیت معلول یک سری عواملی است . یک عاملش غذاست ، یک عامل محیط و یک عامل اراده ی فردی و مربی است . پیامبران نانشان حلال است ولی پسر نوح منحرف شد . آسیه در خانه ی فرعون بزرگ شده و انسان مومنی بود در حالیکه فرعون ادعای خدایی میکرد . اینها هستند که می تواند بر سایر عوامل غلبه بشود تا اثر آن از بین برود . بنابراین اثر روی فرزند و همسر ندارد . 

آیا لازم است که اسلام این قدر به ریزه کاری ها در خوردن و آشامیدن اهمیت بدهد و ما را مقید بکند یا اینکه این آداب تشریفاتی است ؟

بالاخره بخواهیم و نخواهیم ما این کارها را انجام می دهیم . غذا خوردن ، میهمانی رفتن ، خوابیدن و مسافرت رفتن . این ها مجموعه ای از رفتارهای ما در زندگی هستند و زندگی یعنی مجموعه ای از این جور تعاملات . گاهی برخورد در تجارت و بازار و گاهی برخورد با همسر ، برخورد با فرزند ، گاهی در مسائل شخصی است و گاهی در مسائل خانوادگی است . ما بخواهیم و نخواهیم این ها را داریم . اگر برای هر کدام از این ها یک ضوابط و آدابی که سخت هم نیست و آنرا هم زیبا می کند ، قرار دادیم ، آیا این سختی است یا یک نوع اهمیت دادن به مسائل است بعبارت دیگر اگر یک دین و مسلکی فقط درباره ی آخرت گفت و اینکه بهشت هشت تا در دارد ، جهنم هفت تا در دارد ، بهشت نعمت قصر و حور دارد . خوب برای این دنیا چه ؟ در درجه ی نخست دین برای دنیای ماست تا دنیای ما درست بشود و آنگاه دنیا مزرعه آخرت می شود . اگر دین برای درست زیستن است ، پس باید آداب زیستن را به ما بگوید . بنده باید غذا بخورم بالاخره یک جوری میخورم . حالا وقتی اسلام یک قوانینی می گذارد مثلا می گوید که لقمه را خوب بجوید . این چه اشکالی دارد ؟ چه لطمه ای می زند ؟ این الزام نیست و اگر شما خوب نجویدید ، قیامت شما را محاکمه نمی کنند . ما در آداب غذا خوردن و آشامیدن و میهمانی رفتن ، یک اصول و پایه هایی داریم که باید باشد و دین وظیفه اش این است که آن ها را بیان کند . یک آداب و روشی داریم. اینها باید ندارد ولی بهتر است رعایت بشود . فرزند شما می خواهد مدرسه برود ، اصل لباس پوشیدن است و باید لباس فرم مدرسه را بپوشد ، حالا فرزند شما میگوید که عطر هم بزنم ؟ خوب اگر بزند خیلی بهتر است . آیا اتو هم بکشد ؟ خیلی خوب میشود . یک معلم به دانش آموز دو صفحه مشق میگوید حالا اگر معلم گفت که اگرخط کشی کنید و سوالها را با یک رنگ و جوابها را با یک رنگ دیگر بنویسید ، خوش خط بنویسید ، دفتر تمیز باشد ، خوب معلوم است که این زیباتر میشود . اصل مشق را باید بنویسد و بیاورد . می تواند در یک ورق بد و خط کشی نشده بنویسد و بیاورد و تکلیفش را هم انجام داده است . حالا اگر آن را تزیین کند و خوش خط بنویسد خیلی بهتر است . اصل غذا خوردن اصولی دارد . اصل این است که حلال و پاک باشد ، نجس نباشد و حرام هم نباشد . این قانون کلی آن است . حالا وقتی که دین می گوید که اگر غذا میخوری از جلوی خودت بخور ، خوب است از خدا تشکر بکنی و بسم الله الرحمن الرحیم بگویی ، حالا اگر نمی خواهی نگو . هیچ اتفاقی نمی افتد ولی اگر از شما بعنوان یک مسلمان این رفتار را دیدند و شما رعایت کردید میگوید این عجب دین خوبی است . برای همه موارد ریز هم دستور دارد . در روایت داریم که پیامبر لباس سبز کمرنگ و سفید را دوست داشت . حالا اگر کسی رنگ سبز را دوست نداشته باشد و بخواهد سرخ بپوشد اشکالی ندارد . بعضی از این ها سیره است و بعضی از این ها توصیه است . مثلا شما الان میهمانی دارید . در دیگ برنج را باز میکنید و یک فضله ی موش می بینید ، اگر مقید باشید می گویید که این غذا قابل خوردن نیست . این مرز است . حالا غذا دود زده است خوردن این اشکالی ندارد ولی بهتر بود که آشپز دقت می کرد که غذا دود نمی زد . ما آداب را از این باب می گوییم و هیچ سختی هم نمی آورد . یکسری قواعد هست که بین المللی پسند است . مثلا احترام به والدین ، در کدام مکتب دنیا می گویند که احترام به والدین بد است . اگر اسلام توصیه کرده است این ها چیزهای جهانی است . 

برای هر لقمه ای که می خوریم و یا هر نذری که می آورند ، آیا باید برای حلال بودن آن تحقیق کنیم ؟

ما یک قواعد فقهی داریم که برای تسهیل در امور و زندگی است . مثلا یکی از این قواعد ، قاعده ی سوق است . یعنی قاعده ی بازار مسلمانان . الان شما از مرغ فروشی مرغ می خرید ولی لازم نیست تا دام پزشکی پیش بروی و ببینی که کسی که این مرغ را کشته بسم اله گفته و یا رو به قبله بوده یا خیر . قاعده ی سوق می گوید که این برای شما حلال است . شما هتل می روی و در اینجا مسلمان می آید ، لازم نیست که شما سوال کنید که آقایی که قبل از من در این اتاق بودند، بچه ی کوچک داشتند که اینجا را کثیف بکند یا خیر ؟ خیر ، این ها لازم نیست . یکی دیگر از این قواعد ، قاعده ی حلیت است . هر چیزی که شما می بینید پاک است مگر اینکه به حرمت آن یقین کنید . الان من را به میهمانی دعوت می کنند . در سر سفره لازم نیست که من بپرسم آقا شما خمس می دهید یا نه ؟ این از در آمد این ماه شماست یا خیر ؟ در کارت کم کاری نکرده ای ؟ شما غذا را بخور و تشکر کن و بیرون بیا . من از یکی از بزرگان سوال کردم که ما منزل یکی از اقوام می رویم که یقین دارم خمس نمی دهد و اصلا خمس را قبول ندارد . ایشان فرمودند که خمس پولی است که باید یکسال از آن بگذرد . شما یقین داری که پول این غذا را از درآمد سال گذشته خرج کرده است ؟ شاید از درآمد این ماه باشد . البته احتیاط یک بحث دیگری است . بعضی ها می خواهند احتیاط کنند و لقمه ی شبهه ناک هم نخورند ولی ما احتیاط را نمی توانیم یک نسخه ی عمومی قرار بدهیم . عموم مردم باید با قضایایی که سر و کار دارند راحت باشند . خدا کارها را آسان گرفته است . آقایی را در مسجد الحرام دیدم که پلاستیکی پایش کرده است و گفت : دیدم اینجا خونی ریخته و آنها پاک کرده اند . من گفتم که ما تابع قانون این ها هستیم و این ها این جوری پاک میکنند ، اینجا مسجد الحرام است و آنها ابن جوری پاک میکنند . من مراجع بزرگ را دیده ام که در اینجا نماز خوانده اند . مادر شیخ انصاری می گوید : بدون وضو به بچه ام شیر نداده ام و نگذاشته ام که بچه ام غذای کس دیگری را بخورد و خودم هم این غذا را درست کرده ام ، بعضی ها این احتیاط ها را میکنند . این یک بحث دیگری است . این نمی تواند یک برنامه ی عام و فراگیر باشد . بیشتر بحث معرفت من روی خودمان بود . من که برای خانوده ام غذا تهیه می کنم حواسم جمع باشد که حلال باشد 

درباره ی آداب اسلامی غذا خوردن توضیح بفرمایید .

در بحث آداب اسلامی و مسلمانی در بعضی از روایت داریم که مواظب باشید که دیگران در عمل به قرآن از شما سبقت نگیرند . ما دستور دینی در آداب خوردن ، آشامیدن ، خوابیدن ، در میهمانی رفتن و در عیادت بیمار داریم . دیگرانی که قرآن را قبول ندارند یا حتی آنرا ندیده اند ، روی جنبه های فطری شان رعایت کنند ولی ما که مسلمان هستیم این ها را رعایت نکنیم ، این خیلی بد است . در روایات داریم که ائمه میگویند که زینت ما باشید . کسی شما را می بیند مشخص باشد که پیرو اهل بیت هستید . ما همه مسلمان هستیم . اسلام یک دین مهمی در دنیاست . منتها در بین مردم یک چیزهای پیش پا افتاده مثل آداب خوردن ، انسان روزی سه بار غذا می خورد یا خوابیدن و حمام رفتن یا لباس پوشیدن . بعضی ها می گویند که مگر اسلام برای این حرفها هم مطلب دارد . اسلام در باره ی مبدا و معاد عدل است . نه اتفاقا اینها خیلی مهم است چون رفتار یک شخص نشان دهنده ی شخصیت اوست . رفتار یک شخص نشان دهنده دین ، آیین و مرام اوست . ما چقدر در قرآن و روایات راجع به مستحبات ، واجبات و آداب چقدر توصیه داریم . در کتب فقهی ما کتاب اطعم و اشرب داریم . یعنی خوردنی ها و آشامیدنی ها . قرآن کریم در آیات متعددی بحث خوردن را مطرح کرده است . در کنار این توصیه هایی هم کرده که من این چند توصیه را عرض می کنم . این آیه در چند جا تکرار شده است که ای مردم هرچه روی زمین است شما می توانید استفاده کنید یکی اینکه حلال باشد و یکی اینکه پاکیزه باشد . این دو با هم فرق می کند . در اسلام یک چیزهایی حلال است .

مرحوم حاج میرزا اسماعیل دولابی رحمة الله علیه

برگرفته از سایت ظهور

مرحوم حاج  میرزا اسماعیل دولابی رحمة الله علیه

ابن حقیربا سه نفر(دو طرفه) در زمان حیات وهم پس ازرحلتشان ارتباط داشته ودارم .

 دوستی قدیمی که  حاج میرزا جواد سعیدی نام داشت وخود چند ساعت پس از فوتش بنده رابرای مراسم خود دعوت نمود واین نشانگر آن است که  از همان ساعات اول روحش آزاد بود .

دوم عبد صالح و فقیه وعارف حضرت آقای بهجت رضوان الله تعالی علیه .

  ومرحوم حاج میرزا اسماعیل دولابی رحمة الله علیه که ازمصادیق ...وَمَن یُطِعِ ا لله وَاَلرَسول بودند.

البته مطالبی ویژه از حضرت علامه حسن زاده آملی حفظه الله از شبهای ماه رمضان درقم که گاه تا صبح خدمتشان بودم ومطالب پر از معرفت وتوحید ناب از استادی ویزه که صدو پنج سال عمر کردند را در فرصتی خواهم نوشت .انشا الله

واما مرحوم حاج اسماعیل دولابی

آن مرحوم حدود پنج سال پس از رحلتشان  تشرف آوردند در دفتر حقیر وتوصیه ای بسیار مفید را فرمودند که در فرصتی دیگر خواهم نوشت

وحضرت حاج آقای ناصری حفظه الله (اصفهان) به حقیر فرمود بنده از چهل سال قبل بلکه بیشتر در نجف با حاج میرزااسماعیل آشنا شدم

که تشریف می آوردند نجف ودر منزل آقا سید هاشم حداد اقامت می نمودند ودر همان منزل علمای بزرگ نجف می آمدند پای صحبت ایشان واستفاده می کردند

ومرحوم آسید هاشم حداد نیز هر زمان ایران تشریف می آوردند به منزل ایشان می رفتند.  س.م.ر

در جلسه ای آن مرحوم راجع به وظایف شیعه در زمان غیبت  فرمودند:

بیانیه کوتاه برای سلفی های پیروی استعمار پیر:

سلفی ها بدانند شیعه منتظر

نمی نشیند تا شاهد نبش قبر

عزیزان علی(ع) و زهرا(س)

باشد.

امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه امام علی(ع)

چکیده:
«امر به معروف» و «نهی از منکر» دو فرضیه بزرگ و دو فرع از فروع ده‌گانه دین مبین اسلام محسوب می‌شوند. گذشته از عنایت خاص قرآن کریم به این موضوع و نیز سیره‌ی نظری و عملی پیامبراکرم(ص) و دیگر اولیای دین، در نگاه امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام امر به معروف و نهی از منکر جایگاه ممتاز و ویژه‌ای دارد. آن حضرت امر به معروف و نهی از منکر را عنایت دین، قوام شریعت و با فضیلت‌ترین اعمال بندگان خدا توصیف می‌نماید که حتی از جهاد در راه خداوند نیز بالاتر است. از دیدگاه آن حضرت این دو فرضیه برکات فراوانی در جامعه اسلامی به دنبال دارد و در مقابل ترک آنها مستوجب نزول بلا و خطرات زیادی است. مراتب سه‌گانه امر و نهی(قلبی، لسانی، یدی) خصوصیات آمر و ناهی، رابطه امر به معروف و نهی از منکر با جهاد و اقامه حدود و نیز لزوم نصیحت کردن و نصحیت پذیرفتن، همچنین فضیلت امر و نهی عوام نسبت به خواص، و رعایا نسبت به حکام، از دیگر فرازهای بیانات علوی در تبیین جایگاه و ارزش امر به معروف و نهی از منکر است.